Annemi Maddi Sıkıntılardan Kurtarmak İstiyorum! Kendimi Bundan Dolayı Suçlu Hissediyorum

‘’Annemi maddi sorunlarından kurtarmak istiyorum. Bunu yapamadığım için kendimi suçlu hissediyorum.’’ Bunlar aklında dönüp duruyor olabilir.

Annen, senin çocuğun değil. Annene annelik yapman gerekiyormuş gibi hissediyor olabilirsin. Ama işte o zaman maalesef roller değişmiş oluyor. Bu cümleler kulağına çok ters geliyor olabilir. Normal, çünkü kimse sana bunu daha önce söylemedi. İlk defa biri sana diyor ki annen senin çocuğun değil.

‘’Annem bana vaktinde çok fedakarlık yaptı, sıra bende ben de ona fedakarlık yapacağım.’’ gibi bir motivasyonun olabilir. Ah annem neler çekti, cefakar annem diye düşünüp üzülüyor olabilirsin. Tabii ki annemizin olumsuz yaşam olayları için üzülürüz, bu çok insani. Ama burda kendini unutacak kadar karşı taraf odaklı olmak, kendi ihtiyaçlarını 2. Plana atmaktan bahsediyorum.

‘’Ancak fedakar yardımsever biri ulvi bir insandır, kendini düşünmek bencilliktir.’’ Bu şekilde düşünüp fedakarca davranmak kişiyi bir süre sonra tükenmiş ve bıkmış hissettirir. Fedakarca davrandığımızda o an mutlu hissedersiz belki ama bir süre sonra anlayamadığımız bir şekilde hayat anlamsız gelmeye başlar, işe gitmek istemeyiz, yorgunluk çöker üstümüze.